Ξέρεις ότι είμαι έτσι.
Μερικές φορές θέλω μόνο ν'ακούω τους ψιθύρους μας
-αν και δε σ'αντέχω πάντα-
και τα λίγα αμάξια που περνάνε στους σκοτεινούς δρόμους που περπατάμε
-με τον ίδιο πια βηματισμό-
με το ολίγον πλαστικό κατακίτρινο φως.
Γιατί αλήθεια, έχω πολλά να σκεφτώ...
και κάθε, κάθε μέρα εύχομαι να μην με είχα μετατρέψει σ'αυτό το κινούμενο χάος
να μην είχα χώσει κι'όλους αυτούς μέσα
και να μην είχα επιβεβαιώσει την αδυναμία μου
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Κάνουμε λάθη και διορθώνουμε, μήπως δεν είναι και αργά για αλλαγές;;
Καλό μήνα!
:)
Καλό καλοκαιρι
pote den einai arga na dior8osoume auta pou de mas aresoun...filiaaaa polla! :)
Δημοσίευση σχολίου