Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011
Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011
Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011
να δώσω κάπου τον εαυτό μου
πρέπει
αφού τα νεύρα μου δε τη παλεύουν
μόνο μαύρα κύματα μιας ατέλειωτης μαύρης θάλασσας μαίνονται εκεί μέσα
μυρίζουν φρέσκο αίμα και εμέσματα
κρύβομαι καλά εκεί μέσα
και ακολουθώ ένα μονοπάτι
του επαναστάτη χωρίς ελπίδα
κάπως έτσι περπατούσα και στην πόλη
εδώ και λίγες μέρες, θέλει να με διώξει
λέει με κατάλαβε,
θέλει λέει να πει σε όλους
πως ήρθα και θα φύγω χωρίς λογαριασμό
όπως χωρίς λόγο έζησα
γιατί χωρίς λόγο ζω
θα με βοηθήσει είπε να σκορπιστώ
είναι λέει ό,τι χρειάζομαι
μαζί με το φορτωμένο παρελθόν μου
θα ψάχνω σ'αυτό κάτι απτό
και κάτι που έκανα σωστά
και να μη ξεχάσω τα Όνειρα μου
αυτά, τα απαξιώνω με τόση ευχαρίστηση
και τις νύχτες, τ'αγκαλιάζω και κλαίω μαζί τους
αλλά ποιός δε κλαίει τις νύχτες?
όχι οτι έχει σημασία...
αφού κανείς δεν μ'έχει δει ακόμα
πρέπει
αφού τα νεύρα μου δε τη παλεύουν
μόνο μαύρα κύματα μιας ατέλειωτης μαύρης θάλασσας μαίνονται εκεί μέσα
μυρίζουν φρέσκο αίμα και εμέσματα
κρύβομαι καλά εκεί μέσα
και ακολουθώ ένα μονοπάτι
του επαναστάτη χωρίς ελπίδα
κάπως έτσι περπατούσα και στην πόλη
εδώ και λίγες μέρες, θέλει να με διώξει
λέει με κατάλαβε,
θέλει λέει να πει σε όλους
πως ήρθα και θα φύγω χωρίς λογαριασμό
όπως χωρίς λόγο έζησα
γιατί χωρίς λόγο ζω
θα με βοηθήσει είπε να σκορπιστώ
είναι λέει ό,τι χρειάζομαι
μαζί με το φορτωμένο παρελθόν μου
θα ψάχνω σ'αυτό κάτι απτό
και κάτι που έκανα σωστά
και να μη ξεχάσω τα Όνειρα μου
αυτά, τα απαξιώνω με τόση ευχαρίστηση
και τις νύχτες, τ'αγκαλιάζω και κλαίω μαζί τους
αλλά ποιός δε κλαίει τις νύχτες?
όχι οτι έχει σημασία...
αφού κανείς δεν μ'έχει δει ακόμα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)