Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

απομυθοποίησις..
στο μεγαλείο της

παράξενο συναίσθημα

και δε σε αμφισβήτησα ποτέ, ποτέ, ποτέ
αυτό να το θυμάσαι
έκανα το αντίθετο, σε μένα, σε όλους

έλεγα μάλλον ψέμματα
άλλα όλα φτάνουν κάπου όπου...

Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010




Η ώρα είναι δύο παρά είκοσι.
Θέλω να γράψω,
συγχρόνως να πάω μια βόλτα να περπατήσω.

Βασικά φοράω το μπουφάν μου, δε ξέρω γιατί είμαι εδώ, θα'πρεπε να είμαι έξω
αλλά δε ξέρω που να πάω
μ'αρέσουν τα ήσυχα μέρη κι εδώ δεν έχει κανένα.




δεν ξέρω.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2010

Συνεχίζω και πέφτω θύμα του ιδιαίτερα αυτοκαταστροφικού εαυτού μου.
Δεν είναι η πρώτη φορά, ξανάγινε, και νιώθω πως σκορπάω