Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Η θλίψη μου είναι παντού αυτό το πρωινό, ο ιδίος έκανα ο,τι έπρεπε γι'αυτό - κάθεται δίπλα μου τώρα. Τα ρούχα μου στο κρεββάτι του είναι τελείως αντιαισθητικά. Θα θελα να φορέσω αυτόν για να βγω έξω. Πέρασα την λεπτή γραμμή, εγκαταλείπω σιγά σιγά την προσπάθεια, αυτή τη στιγμή στρίβω από τον καπνό του. Όχι οτι έχει και νόημα, απορώ άλλωστε γιατί ξημέρωσε, ο ήλιος τα τσιμέντωσε όλα. Θέλω να με αφομοιώσεις, δεν ανοίγεις μια πόρτα και πας αλλού, είναι ψέμα αυτό
I must take care of myself from now on, because I am his