Σάββατο 24 Οκτωβρίου 2009

Η Συνειδητοποίηση δεν είναι κάτι εύκολο για τον καθένα.
Για μένα τουλάχιστον, δεν είναι
Εν ολίγοις, σε ό,τι έχει να κάνει μ'αυτό, είμαι ηλίθιος·
και σαν ηλίθιο μ'αντιμετωπίζουνε.

Βέβαια, αυτό ΔΕΝ σημαίνει οτι δεν έχω καμία εμπειρία.
Ναι... λόγου χάρη, από μικρός έπρεπε να συνειδητοποιήσω το βρώμικο σώμα...
Ας είναι.

Τώρα, εδώ που είμαι κι έτσι όπως είμαι, καταλαβαίνω.
Ειδικά όταν πια, τώρα τουλάχιστον, ξέρω πως ΔΕΝ γίνεται αλλιώς.

Οπότε, κάπου εδώ πρέπει να εξαφανιστώ·
και ν'απέχω, αφειδώς.-


3 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Όχι δεν είναι, για τον καθένα, δύσκολο πράγμα και απεχθές..
Όταν όμως έρχεται ή που θα νιώσεις καλύτερα ή που θα βρεθείς σε ένα ακόμη αδιέξοδο..
Να μην εξαφανισθείς.. να το αντιμετωπίσεις, έτσι θα σου γίνει οικείο..

Urban Partisan είπε...

Η συνειδητοποίηση και η αποδοχή είναι κάτι δύσκολο αλλά συνάμα κάτι απαραίτητο. Δεν θα έπρεπε να προτιμάει κανείς το να αποδέχεται αυτό που δεν μπορεί να αλλάξει παρά να υποφέρει, αρνούμενος να συνειδητοποιήσει αυτό που συμβαίνει; (όχι ότι κάποια απάντηση είναι προφανής, ούτε εύκολη, ούτε σωστή για όλους, αλλά ίσως μόνο μία, για κάθε άνθρωπο ξεχωριστά, να είναι αυτή που μπορεί να τον κάνει να ζήσει τελικά καλύτερα)

the boy with the arab strap είπε...

η παλη με τον εαυτο μας ειναι καθημερινη , φροντισε να τον αγαπησεις να τον μαθεις καλυτερα , μην τον υποτιμας