tag:blogger.com,1999:blog-57205888622580841572024-02-06T20:36:36.444-08:00Ο αΘώος βαΣαΝιΣτήςΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.comBlogger81125tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-41267854380389643832015-07-12T20:04:00.000-07:002016-05-12T04:36:26.970-07:00<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Λοιπόν, ας πούμε ότι αυτές τις μέρες είμαι πρηβιλατζντ·</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">ότι βλέπω αγαπημένους μου να τσακίζονται με λύσσα πάνω κάτω</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">και εγώ κρατιέμαι γερά απ'την κλωστή μου</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Τι τους κάνεις όταν πέφτουν τόσο δυνατά;</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;"><br /></span>
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Το κεφάλι Κουνιέται ανάποδα από το σώμα και το δεξί χέρι αντίθετα από το αριστερό με στόχο τα μάτια</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Αυτό που κάποτε πλάστηκε για ώρες ατέλειωτες για να πατήσει σαν ένα, καταρρέει τώρα σε κομμάτια· </span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Η σκόνη που σηκώθηκε έχει αέρα προσωπικό και γεύση πολιτική</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Κόκκινο χρώμα βάφει το κάποτε ροζ, και αναρωτιέμαι, θα γίνει και ο Θάνατος διδάσκαλος μας;</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Το μεδούλι του εαυτού μας βάλαμε δίπλα δίπλα αλλά τώρα δε μας κάνει</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Ξεραίνονται οι πέτσες που κάποτε μαλάκωσαν για να γίνουν σαν μια</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">συρρικνώνονται και απομακρύνονται αφήνοντας το μέσα στο έλεος των πάντων</span><br />
<span style="font-family: "trebuchet ms" , sans-serif;">Θα αφήσει Η Μεγαλύτερη Μας Κοινή Προσπάθεια, πικρή γεύση τελικά;</span>Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-76015216694333184402015-06-06T12:01:00.002-07:002015-06-06T12:01:54.352-07:00Offline and dead is one and the same?Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-25907194513986025432013-09-24T20:21:00.001-07:002013-09-24T20:21:51.408-07:00<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNv5tjJEPfPWLD1JrTkRJiIvFftWQNauEGrUhzJCK5nO31mxly5n6dAcpMFMqtnnuPgG6UuERMY_mH5hVxCB4M8YtGmTW8-9V45R95IM7uohyphenhyphenT_gjUewLnAbcp-dQPt9xpyYuZKp90TcY/s1600/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B10130.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNv5tjJEPfPWLD1JrTkRJiIvFftWQNauEGrUhzJCK5nO31mxly5n6dAcpMFMqtnnuPgG6UuERMY_mH5hVxCB4M8YtGmTW8-9V45R95IM7uohyphenhyphenT_gjUewLnAbcp-dQPt9xpyYuZKp90TcY/s320/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AF%CE%B10130.jpg" width="320" /></a></div>
<br />
<br />Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-29926929380147059292013-05-13T19:13:00.002-07:002013-05-13T19:13:41.456-07:00<span style="background-color: #ccccdd; font-family: Verdana, Arial; font-size: 13px; text-align: center;">I got 25 bucks and a cracker</span><br style="background-color: #ccccdd; border: 0px none; font-family: Verdana, Arial; font-size: 13px; margin: 0px; padding: 0px; text-align: center;" /><span style="background-color: #ccccdd; font-family: Verdana, Arial; font-size: 13px; text-align: center;">Do you think it's enough</span><br />
<span style="background-color: #ccccdd; font-family: Verdana, Arial; font-size: 13px; text-align: center;">to get us <strike>there</strike> somewhere</span>Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-67936622384780603472013-04-05T23:59:00.002-07:002013-04-05T23:59:57.108-07:00σαπίζουμεΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-27174936720315294862012-05-19T20:37:00.002-07:002012-05-19T20:37:40.050-07:00ήθελα πολύ να γράψω κάτι αλλά το ξέχασα. όλο ξεχνάω τελευταίαΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-10793393729515390042012-02-22T03:09:00.000-08:002012-02-22T03:10:20.986-08:00Σε λιγότερο από 10 μέρες έχουμε άνοιξηΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-83333945818532673502011-11-23T01:51:00.000-08:002011-11-23T02:16:16.895-08:00Η θλίψη μου είναι παντού αυτό το πρωινό, ο ιδίος έκανα ο,τι έπρεπε γι'αυτό - κάθεται δίπλα μου τώρα. Τα ρούχα μου στο κρεββάτι του είναι τελείως αντιαισθητικά. Θα θελα να φορέσω αυτόν για να βγω έξω. Πέρασα την λεπτή γραμμή, εγκαταλείπω σιγά σιγά την προσπάθεια, αυτή τη στιγμή στρίβω από τον καπνό του. Όχι οτι έχει και νόημα, απορώ άλλωστε γιατί ξημέρωσε, ο ήλιος τα τσιμέντωσε όλα. Θέλω να με αφομοιώσεις, δεν ανοίγεις μια πόρτα και πας αλλού, είναι ψέμα αυτόΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-49057322875674379662011-11-23T01:42:00.000-08:002011-11-23T01:44:49.488-08:00I must take care of myself from now on, because I am hisΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-73749333225923561392011-06-23T16:08:00.001-07:002011-06-23T16:22:03.348-07:00Τελικά ήρθες<br />ένα απόγευμα<br />έβηξες διακριτικά<br />και άρχισες...Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-86082056497684335402011-05-02T12:04:00.000-07:002011-05-02T12:17:20.779-07:00Το ξέρω πως, δεν θα μου έρθεις, καθόλου<br />Ούτε σήμερα, ούτε αύριο, και το χθες μας έχει ήδη περάσει<br />κι έτσι δεν έχω την ανάγκη να νιώθω όμορφος<br />δε βρίσκω τον λόγο να κοιτάω το τηλέφωνο<br />δεν έχει νόημα να δακρύσωΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-85826626834603043592011-04-22T20:38:00.000-07:002011-04-22T20:46:03.847-07:00daydreaming, σενάρια, daydreaming~Κοιμόμασταν μαζί, μετά ξύπνησες<br />εγώ έκανα οτι κοιμόμουν<br />μου δωκες ένα φιλί στον αριστερό κρόταφο<br />και άφησες ένα χαρτάκι με ένα χαμόγελο πάνω στο τραπέζι<br />εγώ έκανα οτι κοιμόμουν<br />έφυγες κ έκλεισες την πόρτα<br />έτρεξα στο μπαλκόνι και σε είδα από πάνω<br />να περπατάς με σκυμμένο κεφάλι, να πετάς ένα τελειωμένο τσιγάρο<br />και να κατηφορίζεις<br /><br />:)Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-62420913907355769462011-04-19T10:33:00.000-07:002011-04-20T12:10:23.437-07:00άκουσε το ολόκληρο<iframe src="http://www.youtube.com/embed/lMgM6O9BnK0?fs=1" allowfullscreen="" width="425" frameborder="0" height="344"></iframe><br /><br />κάποια νύχτα, σε περασμένο πια καιρό, ήμασταν και <span style="font-style: italic;">πάλι</span> μαζί<br /> ... και απόψε, και για μια φορά ακόμη, η καρδιά <span style="font-style: italic;">μας</span> - ...Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-70230298723815635842011-04-13T10:57:00.000-07:002011-04-13T10:58:16.197-07:00<iframe title="YouTube video player" width="640" height="390" src="http://www.youtube.com/embed/mrBYfAtEAps" frameborder="0" allowfullscreen=""></iframe><div><br /></div><div><i>and show NO pity</i></div>Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-38643950034247304552011-04-08T08:07:00.001-07:002011-04-08T08:17:02.259-07:00όλα μέσα μου πεθαίνουν<br />τα παρακολουθώ τα βράδια να στοιβάζονται το ένα πάνω απ'τ'άλλο, σωροί ιδεών ονείρων ελπίδων<br />αρρωσταίνουν και πεθαίνουν, γιατί δεν έχω για να τα περιθάλψω<br /><br />τα βράδια το σπίτι αδειάζει<br />παρακολουθώ αναμνήσεις και πράματα να<br /> φεύγουν με σκυμμένο κεφάλι από το παράθυρο, μαζί με την κάπνα από τα τσιγάρα μου<br />και παρανοικά ξυπνητήρια χτυπάνε στις 3 τα μεσάνυχταΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-91769931393751471652011-03-18T18:25:00.000-07:002011-03-21T21:05:20.324-07:00Η τελευταία μου νύχταΣηκώθηκα και αθόρυβα κινήθηκα προς το παράθυρο. Ο νυχτερινός ουρανός αγαλλίασε πάνω μου και στον κόσμο όλα ήταν εντελώς αδιάφορα. Άκουσα τότε έναν γυναικείο ψίθυρο που με καλούσε στην Αθανασία, χαμένο στο θρόισμα του ανέμου, και μερικά αστέρια έσβησαν. Μέσα από το βραδινό ουρανό, σε μια στιγμή ανύποπτη γεννήθηκε το πλάσμα που έχω εμπρός μου. Τα μάτια της είναι μαύρα σαν την πίσσα και το λευκό της δέρμα αναδίδει μια αίσθηση από θειάφι που καίει στην όψη και μόνο - τα μακριά της μαύρα μαλλιά τα εφτά πέπλα που στοιχειώνουν τον κόσμο. Χαμηλώνω το κεφάλι μου και προτάσσω το χέρι μου, όμοια με τους ζητιάνους.<br />Το άγγιγμα του είναι κρύο, τόσο κρύο που μου καίει τη σάρκα. Με ένα απαλό τράβηγμα που δεν υπήρξε ποτέ, με οδήγησε κοντά της και με αγκάλιασε χίλιες φορές. Ήρεμα, το πάτωμα αφανίστηκε από κάτω μου, και οι τοίχοι ήταν πλέον άυλοι, ένιωσα τελείως φυσικά να αιωρούμαι. Δε ξέρω ακόμα που υπήρξαμε, αλλά γύρω μου περιστρεφόταν τώρα σπασμωδικά και<span style="font-size:100%;"> ές άει εκατομμύρια χιλιάδες γαλαξίες.<br />Πάνω και κάτω μου, ρουφούσαν αέναα δυό μαύρες τρύπες, με φοβερή μανία. Άρχισε να μου μιλάει. Κάθε νότα του ψιθύρου της εκφύλιζε τα νευρικά μου κύτταρα και το φως της αλήθειας χύθηκε πάνω σε όλο μου το σώμα. Ένιωσα να στροβιλίζομαι στο άπειρο κι αυτό κράτησε μόνο μια στιγμή. Τα πάντα στο μυαλό μου άρχισαν να σβήνουν και ένιωσα τα άκρα μου να να ατροφούν, σύντομα ήμουν διαμελισμένος. Τα μάτια μου θόλωσαν και έγιναν βαριά στάχτη, και τα αυτιά μου ξεκόλλησαν και έπεσαν στο άηχο. επιτέλους, δεν υπήρξα ποτέ...<br /></span>Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-3308838111476265522011-03-17T14:52:00.000-07:002011-03-17T15:33:52.604-07:00σήμερα φαντάστηκα ότι έγραψα κάτι πολύ καλό και άρεσε πολύ και όλοι μου με στήριξαν και μετά μου'δωκαν ένα βραβείο. Και είχα καταφέρει κάτι στη ζωή μου επιτέλους, και είχα μια μνεία, και μου'χε φύγει ένα βάρος. Μετά, ονειρεύτηκα πως αυτή η νύχτα δεν υπήρξε ποτέ, και ζούσα σε ένα σπίτι στο βουνό, που είχα φτιάξει ο ίδιος, με ξύλο και με περίσσια αγάπη.<br />Είχα φίλους γύρω μου, σε αγαπούσα και ήμουν καλός με σένα, μ'αγαπούσες κι εσύ.<br />Και μια πανέμορφη νύχτα, πέθανα στην αγκαλιά σου.Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-76044262570487297052011-03-09T11:57:00.000-08:002011-03-09T11:58:55.106-08:00αγαπητέ εαυτέ, [και εσύ, ο άλλος]ΜΙΛΑ.<br />ΠΕΣ ΚΑΤΙ ,ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.<br />ΜΟΝΟ ΜΗ ΣΤΕΚΕΙΣ ΣΑΝ ΑΤΣΑΛΙΝΗ ΑΠΟΥΣΙΑ.<br />ΔΙΑΛΕΞΕ ΕΣΤΩ ΚΑΠΟΙΑ ΛΕΞΗ,<br />ΠΟΥ ΝΑ ΣΕ ΔΕΝΕΙ ΠΙΟ ΣΦΙΧΤΑ<br />ΜΕ ΤΗΝ ΑΟΡΙΣΤΙΑ.<br />ΠΕΣ:<br />΄΄ΑΔΙΚΑ΄΄,<br />΄΄ΔΕΝΤΡΟ΄΄,<br />΄΄ΓΥΜΝΟ΄΄.<br />ΠΕΣ:<br />΄΄ΘΑ ΔΟΥΜΕ΄΄,<br />΄΄ΑΣΤΑΘΜΗΤΟ΄΄,<br />΄΄ΒΑΡΟΣ΄΄.<br />ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΤΟΣΕΣ ΛΕΞΕΙΣ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΝΤΑΙ<br />ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΗ, ΑΔΕΤΗ, ΖΩΗ ΜΕ ΤΗ ΦΩΝΗ ΣΟΥ.<br /><br />ΜΙΛΑ<br />ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΣΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ .<br />ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ<br />ΑΡΧΙΖΕΙ Η ΘΑΛΑΣΣΑ.<br />ΠΕΣ ΚΑΤΙ.<br />ΠΕΣ ΄΄ΚΥΜΑ ΄΄, ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΤΑΙ<br /><br />[δημουλά]Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-80646577212267819972011-02-10T08:10:00.001-08:002011-02-10T08:10:33.446-08:00it's a fucking crime i never told you about the diamond in your eyesΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-64749109793451582242011-02-06T10:46:00.000-08:002011-02-06T10:46:37.606-08:00Babybird - Atomic Soda<iframe width="425" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/uT1h0VTRsTc?fs=1" frameborder="0" allowFullScreen=""></iframe>Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-20280117645111579012011-02-01T07:06:00.000-08:002015-06-24T19:46:49.965-07:00να δώσω κάπου τον εαυτό μου<br />
πρέπει<br />
αφού τα νεύρα μου δε τη παλεύουν<br />
μόνο μαύρα κύματα μιας ατέλειωτης μαύρης θάλασσας μαίνονται εκεί μέσα<br />
μυρίζουν φρέσκο αίμα και εμέσματα<br />
κρύβομαι καλά εκεί μέσα<br />
και ακολουθώ ένα μονοπάτι<br />
του επαναστάτη χωρίς ελπίδα<br />
<br />
κάπως έτσι περπατούσα και στην πόλη<br />
εδώ και λίγες μέρες, θέλει να με διώξει<br />
λέει με κατάλαβε,<br />
θέλει λέει να πει σε όλους<br />
πως ήρθα και θα φύγω χωρίς λογαριασμό<br />
όπως χωρίς λόγο έζησα<br />
γιατί χωρίς λόγο ζω<br />
θα με βοηθήσει είπε να σκορπιστώ<br />
είναι λέει ό,τι χρειάζομαι<br />
μαζί με το φορτωμένο παρελθόν μου<br />
θα ψάχνω σ'αυτό κάτι απτό<br />
και κάτι που έκανα σωστά<br />
και να μη ξεχάσω τα Όνειρα μου<br />
αυτά, τα απαξιώνω με τόση ευχαρίστηση<br />
και τις νύχτες, τ'αγκαλιάζω και κλαίω μαζί τους<br />
αλλά ποιός δε κλαίει τις νύχτες?<br />
όχι οτι έχει σημασία...<br />
<br />
αφού κανείς δεν μ'έχει δει ακόμαΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-368519577735618722011-01-23T13:27:00.000-08:002011-01-23T13:27:21.068-08:00Steve Harley and Cockney Rebel - Sebastian<iframe width="425" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/JMQdLE2jbFg?fs=1" frameborder="0" allowFullScreen=""></iframe>Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-17302438929241095782011-01-18T18:57:00.000-08:002011-01-19T04:01:53.044-08:00Όταν το καλό ερωτεύεται το κακό<br />το κακό - για λίγο - ξεχνιέται<br />η αισιοδοξία πλημμυρίζει τον πεσιμισμό<br />μιλάμε για έρωτα<br /><br />στη συνέχεια το καλό επαληθεύει...<br />τον καλό του εαυτό<br />και το κακό αρχίζει να νιώθει αφόρητες τύψεις<br />οποιαδήποτε ομορφιά λύεται σε απύθμενα πηγάδια<br />μιλάμε για λευχαιμίες και ξεσκισμένες σάρκες<br /><br />δεν υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο τέλος<br />όλα αντιφάσκουνΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-66504211931426493622011-01-17T17:33:00.000-08:002011-01-17T17:57:46.482-08:00το φιλί που αποσιωπήθηκε<br />δόθηκε στο σκοτάδι<br />σε φως κεριών<br />υπήρξε, και ύστερα δεν υπήρξε<br /><br />ήταν οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος<br />καταδικασμένες ποτέ να μην αντικριστούν<br /><br />ο σκοπός που ποτέ δεν άκουσε κανείς<br />κι έσβησε ουρλιάζοντας<br /><br />τ'αδέρφια που κάποτε<br />έληξαν ο ένας του άλλου τη ζωή<br /><br />το φιλί που αποσιωπήθηκε,<br />ήταν θάνατος και ζωή μαζίΙδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-5720588862258084157.post-80440972525502718112010-12-18T16:07:00.000-08:002010-12-18T16:07:06.857-08:00Diary Of Dreams - Tears Of Laughter<iframe width="425" height="344" src="http://www.youtube.com/embed/rJ0nfNWVyFo?fs=1" frameborder="0"></iframe><br /><br />.Ιδομενέαςhttp://www.blogger.com/profile/07635279941324586229noreply@blogger.com4