Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Πάλι, βρέθηκα πάλι μ'αυτές τις απαίσιες σκέψεις που μου είχα υποσχεθεί να μη ξανακάνω
Αυτή τη φορά αλλάζει το σκηνικό...
Η πόλη είναι μεγαλύτερη, οι δερματολόγοι-αφροδισιολόγοι περισσότεροι, οι δρόμοι γεμάτοι, οι καρδιολόγοι αμέτρητοι και τα φαρμακεία απλά εκθαμβωτικά.. γιατί;

Εντούτοις, αυτή τη φορά είμαι προετοιμασμένος. Και έχω και κάποια εμπειρία. Έτσι αντέδρασα σχεδόν σπασμωδικά, και πέτυχα μια -μικρή- νίκη. Ειλικρινά όμως, δε ξέρω πόσες αντοχές έχω. Και εκνευρίζομαι και συγχρόνως σιχαίνομαι που το ξέρω και το βλέπω να'ρχεται. Το μυαλό μου, αυτό το μυαλό μου...

7 σχόλια:

Hfaistiwnas είπε...

Αλλάζεις σκέψεις, αλλάζεις ρότα και προς αλοταχώς για άλλα, πιο εύθυμα..

Urban Partisan είπε...

Θα συμφωνήσω με τον Ηφαιστίωνα. Το να κάνεις κακές σκέψεις δεν σε οδηγεί πουθενά, μάλλον σε κάνει να νιώθεις χειρότερα για μια κατάσταση οη οποία ήδη σου κάνει κακό. Σκέψου τα καλύτερα μέχρι αυτά να έρθουν.

the boy with the arab strap είπε...

xamogela min vlepeis mono ta arnitika :))

Leviathan είπε...

aisiodoxes euxomai na nai oi skepeis sou pia! filiaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! :) :)

mahler76 είπε...

dude μην ακούω χαζά. όχι και να σε πάρει από κάτω.

Antoine είπε...

A hallucination of a victory.

breezer είπε...

Καμιά φορά το να βλέπεις κάτι να έρχεται είναι κατάρα γιατί χάνεις την ομορφιά της έκπληξης, άλλες πάλι είναι δώρο γιατί είσαι προετοιμασμένος. Πάντα όμως είναι μαλακία γιατί σε κρατά εγρήγορση με τις άμυνες έτοιμες. Αν βρεις το off let me know where it is...