Κυριακή 12 Ιουλίου 2009

Ξέρεις τι μ'αρέσει;
Το μούδιασμα των άκρων
και η αδρανοποίηση της σκέψης
που καθιστά απόλυτα δυνατό
να γίνεις υποχείριο, με και χωρίς
την άδεια της λογικής και ηθικής σου.

Στη συνέχεια
η ψευδαίσθηση οτι ελέγχεις τα πράματα
προσφέρει μιαν αναλλοίωτη αίσθηση υπεροχής
καθώς και ένα ευρύ φάσμα επιλογών
απαλλαγμένων τελείως
απο τα πρέπει.

5 σχόλια:

breezer είπε...

??

ξαναχτύπησες...

Hfaistiwnas είπε...

χμμμ όταν παραδίνεσαι στον έρωτα..

Leviathan είπε...

aman auta ta prepei...filiaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa! kali evdomada!! :)

επί λέξει είπε...

"...απαλλαγμένων από τα πρέπει..." Ναι, γιατί πολλές φορές οι επιλογές είναι σημάδια "αλλαγμένα" από τα πρέπει. Πειραγμένα και ταλαιπωρημένα. Σαν παλιές ελβιέλες. Αλλά μ' αρέσει να περπατώ και μ' αυτές. Διαφορετική σε κάθε πόδι. Για να τις "απαλλάξω" από το καθώς πρέπει.

Χαιρετώ...comme il faut! :))

Ανώνυμος είπε...

ena apo ta pio endiaferonda blog...elpizo auti na mn einai i teleftea dimosieusi... :)